LEZEN online-EDITIE vakblad Asbestmagazine

Lees hier de online-editie van vakblad Asbestmagazine

Zoeken

U kunt ons ook volgen via:

  • Twitter
  • Facebook
  • LinkedIn

Grootschalige asbestsanering: “Laten we normaal doen.”

Grootschalige asbestsanering: “Laten we normaal doen.”

Dit stellen onder meer de burgemeester van Alkmaar, woningcorporaties Mitros en Talis en Ira Helsloot, hoogleraar Besturen van Veiligheid, vandaag in het pamflet ‘Laten we eindelijk normaal doen over asbest’.

'De vondst van asbest leidt vaak tot emotionele reacties. Mannen in witte pakken rukken uit, gevolgd door cameraploegen. Ze filmen hoe straten worden afgezet met rood-witte linten. Samen versterken ze het beeld dat er iets heel ergs aan de hand is. Maar is dat echt zo?'

De ondertekenaars van het pamflet stellen dat we asbest moeten gaan behandelen als een normaal probleem dat een normale oplossing verdient.

'De vondst van asbest leidt niet alleen tot paniekreacties, maar vaak ook tot een risico-regelreflex: we pakken het risico aan met nieuwe regelgeving. Regelmatig volgen meteen grootschalige, kostbare saneringsprogramma’s, met ingrijpende financiële gevolgen voor de betrokken organisaties, zoals woningcorporaties. Maatschappelijke onrust en media-aandacht laten nauwelijks ruimte om het probleem normaal te benaderen.'

Risico zeer klein, kosten zeer hoog

'Als we die vergelijking met andere, vergelijkbare risico’s in de samenleving wel maken, blijkt dat het risico van zogenoemd hechtgebonden asbest in woningen en daken eigenlijk heel klein is. Die asbestvezels kunnen in principe niet loskomen uit de bouwmaterialen. Daarnaast is asbest in gebouwen vaak verwerkt op plaatsen die niet direct in open verbinding staan met de lucht. Daarmee is de kans miniem dat je in het dagelijks leven ziek wordt en overlijdt als gevolg van asbestblootstelling. Het risico dat je om het leven komt door een verkeersongeval of een brand, is vele malen groter.'

Een nuchtere aanpak is gewenst

Wat doen we met asbest? Kiezen we voor een nul-risico, tegen hoge kosten? Of kiezen we voor een pragmatische, nuchtere aanpak? In het pamflet wordt gepleit voor het laatste: laten we normaal doen. 'Dit is een normaal probleem dat een normale oplossing verdient. Geen grootschalige saneringsprogramma’s, maar saneren als nodig, zoals bij grote risico’s op blootstelling. Daarnaast aansluiten bij natuurlijke momenten, als groot onderhoud en sloop. En tot die tijd de bewoners goed informeren en betrekken bij afwegingen en keuzes. Laten we emoties niet de boventoon laten voeren. Dat leidt tot betere, rationele beslissingen en een verantwoord omgaan met maatschappelijke budgetten. Niet alleen tijdens incidenten, maar ook daarna.'

 

Lees hier de volledige inhoud van het pamflet ‘Laten we eindelijk normaal doen over asbest’.

donderdag 2 juni 2016  |  3 reactiespermalink

Reacties

Er is wel 'ns eerder en ook vaker op eenzelfde manier bagatelliserend gereageerd opde wel degelijk bestaande asbestrisico's door 'deskundigen' ..met andere belangen dan de volksgezondheid en bij zelfs hen die dáár wel belang bij hadden én HEBBEN i.v.m. beleidstrajecten. Nu is het een absoluut NIET gewenste situatie voor wie dan ook maar ervaring is en blijft (helaas nog lang) de beste échte leermeester. Wat daarvan de gevolgen zijn weten de asbestslachtoffers en hun nabestaanden waarvan er per jaar MEER vallen dan verkeersslachtoffers. Dit laatste spreekt de foutieve afspiegelin in het artikel in De Volkskrant tegen, maar dat is dan ook een foute voorstelling van zaken. O ja. En 1 (lees: één) vezel kán(..) wel degelijk iets als carcinoom-vorming doen ontstaan - HELAAS - , zo kunt u terugvinden in de animatiefilm op de site van het Ministerie van SZW. Kijkt u zelf maar. Geld was al eerder de bedreiging die ervoor zorgde dat asbest een kans kreeg om duizenden doden te BLIJVEN veroorzaken. Die factor 'geld' voert ook in dit artikel andermaal de boventoon. WAT is een mensenleven waard in de ogen van 'deskundigen' en 'top-mensen' uit het NIET belangenloze bedrijfsleven? "l'Histoire ce repete?" Wat zal de historie ons nu écht 'ns gaan leren? Hoogleraar Veiligheidskunde. Net als de destijds zijnde voorzitter van Het Veiligheidsinstituut die tevens directeur van een van Nederlands grootste scheepswerven was ...en die weer 'hofleverancier' van asbestslachtoffers zou blijken te zijn. Wist men IETS maar deed men NIETS? Het waarom ervan laat zich raden en is reeds bekend. Geld. Hoe verhoudt GEZONDHEID zich tot GELD? 1: Veel te veel. Je zult maar asbestslachtoffer zijn..of worden. Dan 'piep' je wel anders dan de 'hoogleraar veiligheidskunde'.

reactie door Jan van Zelm  |  donderdag 2 juni 2016 @ 12:46 uur

De emoties de boventoon voeren is ooit ontstaan door vastgestelde asbestdoden en niet te vergeten de kanker soorten gerelateerd aan asbest. Want hoe kun je bewijzen dat kankers door asbest is voortgekomen? Met een biopt. Ik ken genoeg mensen met ''COPD'' die onder asbestomstandigheden hebben geleefd en gewerkt waarvan artsen niet de moeite nemen om inhoudelijk de patiënt te onderzoeken. 'Doe het maar met een pufje' dan gaat het wel over. Daar begint het mee. Woningcorporatie en burgemeesters die zich vastklampen aan een hoogleraar;ja, ze zien de bui al hangen. 'De deadline van 2024 halen wij nooit we moeten een front vormen om het tegendeel te bewijzen dat we eens normaal moeten doen met onze asbestinventarisatie en verkondigen dat het echt niet gevaarlijk is en zo met een hoogleraar de burgers overtuigen en als we de media erbij kunnen halen...' Een complottheorie waarvan de geschiedenis het tegendeel heeft bewezen. Achter iedere asbestgolfplaat hebben levens gekost bij het vervaardigen daarvan. De platen zijn aan vervanging toe en als men het manipuleert kun je daarop wachten dat de vezel vat krijgen op de atmosfeer. Asbestdaken zijn gevoelig als ze verzadigt zijn en als de brand daar in gaat, dan is de onschuldige de pineut. Kijk maar naar Wageningen waar zelfs particulieren de rekening gepresenteerd krijgen die er helemaal niets mee te maken hebben. Iedereen kijkt naar elkaar van: 'Wie betaalt de opruimkosten?' Van die verantwoordelijkheid willen burgemeesters en woningcorporaties van af en de tam - tam circuleert al in Nederland en ondertussen wordt er al een vreugdedansje gemaakt. GGD blij, burgemeester blij, woningcorporaties blij, zodat zij hun budget aan nieuwjaarsrecepties en oprotpremies kunnen besteden. En nu maar afwachten of de hoogleraar het bij het goede eind heeft dat over 20 tot 30 jaar asbestkanker weer van vooraf aan kan beginnen in een nieuwe geschiedenis. Maar ach 'wie dan ''leeft'' de zorgen heeft'.

reactie door RS  |  zaterdag 4 juni 2016 @ 22:08 uur

De reeds van onderaf bedreigde provincie Groningen met zijn huizen/boerenbedrijven waarop ook asbestcementen golf-of andere asbestvezelhoudende platen liggen (dat was bij alle beelden op TV al vaak te zien !!) ziet nu ook -neem ik aan - dat er ook van 'bovenaf ' een bedreiging zou kúnnen komen ..of al komt. De partijen die nu voor een deel van de 'schade van onderaf ' in allerlei procedures hun best doen om de gedupeerden 'tegemoet te komen' zouden ook met het mogelijk 'kapot gaan van asbesthoudende materialen vezelvrijheid rekening moeten (laten) houden. Heeft dit ook met hysterie te maken? Misschien is de vraag eerder HOE rationeel men WIL nadenken over de gehele materie. Want zo worden straks funderingen verbeterd en scheuren gedicht maar gloort er door scheuren in het dak meer dan alleen licht. Tel uit maar wel compleet. Ach - ASBEST - "Het was toch zulk wondermateriaal en bovendien goedkoop en overal (..) toepasbaar met die geweldige eigenschappen" las ik in vele en verschillende publicaties. De verkoop en plaatsing leed daar destijds NIET onder, integendeel. Maar NU volgt het nacalculeren dus. Die rekening wil niemand betalen, mensen die asbestslachtoffer werden dus OOK niet...maar zij kregen die "naheffing" wél - en keihard van de 'deurwaarder met cape en zeis'.

reactie door Jan van Zelm  |  zaterdag 11 juni 2016 @ 00:05 uur

Reactie plaatsen

Bevestigingscode